Sorry ik weet het, ik heb de afgelopen paar weken niet echt mijn blogs bijgehouden. Dit kwam door drukke weken en onvoorziene omstandigheden. Maar ik heb mijn werk als au pair in Sydney beëindigd en ik wil graag even terugkijken op het afgelopen half jaar. Maar eerst zal ik jullie even vertellen wat er de afgelopen weken allemaal is gebeurt.
Begin mei gingen de jongens weer naar school, waardoor ik mijn vrije uurtjes overdag terug had ;). De eerste twee dagen waren weer even wennen voor zowel mijzelf als de jongens. Ik merkte dat ze erg moe waren na een lange dag school en hierdoor wat eerder boos konden reageren. Maar goed, dit ging ook snel weer over en iedereen was terug in het schoolritme.
In de weekenden ben ik veel naar de binnenstad afgereisd en heb ik vooral genoten van mijn laatste vrije dagen in Sydney. Want het is toch wel een bijzondere plek waar altijd iets te beleven valt. Sydney zal voor altijd een speciale plek voor mij blijven, mede omdat ik er toch voor 6 maanden heb gewoond! De laatste paar weekenden heb ik foto’s gemaakt van de Harbour Bridge en het Opera House tijdens de zonsondergang, voor de laatste keer gegeten bij Pancakes on the Rocks en heb ik genoten van een aantal boottochtjes op de ferry’s.
Daarnaast heb ik in mijn laatste weken een aantal gesprekken gehad met mijn hostmom. Ze was niet blij met hoe ik mijn werk uitvoerde en vond eigenlijk dat ik helemaal geen verantwoordelijkheid droeg voor de kinderen. Waar ik het niet geheel mee eens was, maar goed. Na zo’n twee gesprekken over hoe zij verwachtte dat ik mijn werk moest doen, kwamen we beide tot de conclusie dat ik niet geschikt was als au pair voor deze situatie. Dit was wel even schrikken, maar diep van binnen wist ik wel dat ze gelijk had. Want ik merkte dat ik ’s middags geen zin had om de jongste van school te halen. Ik merkte dat ik bang was om nee te zeggen als hij iets van eten zou gaan koken wat hij niet mocht hebben. En ik merkte dat ik er helemaal geen plezier meer in had om op ze te letten omdat ze nooit wat wilden doen of ergens heen wilden.
Ik denk daarnaast ook dat het voor een groot gedeelte aan de gehele situatie lag en niet alleen aan mij, zoals die moeder doet overkomen. Want het zijn kinderen met een gebruiksaanwijzing en gescheiden ouders met een hele geschiedenis. Ik denk dat als ik bij een familie met beide ouders en twee meiden had gezeten, het heel anders gelopen zou zijn. Maar voorlopig weet ik dat ik niet heel vrolijk werd van het werk als au pair. Wat ook goed is om te weten en waar ik nu vrede mee heb. Ik kan nu ook denken van verdorie, ik heb een half jaar verknald, maar het is in ieder geval een belangrijk leermoment geweest.
Verder heb ik het afgelopen half jaar veel nieuwe mensen mogen ontmoeten en leren kennen, kunnen genieten van een wereldstad waar ik oud en nieuw heb mogen vieren, het Opera House en de Harbour Bridge heb kunnen bewonderen, op Bondi Beach heb kunnen liggen en vooral heb mogen genieten van verschillende culturen en nieuwe ervaringen.
Vanaf nu ga ik lekker vooruit kijken naar wat nog komen gaat, mijn reis naar Tasmanië en de roadtrip langs de oostkust van Australië! Ik kijk hier heel erg naar uit en kan bijna niet wachten om te gaan reizen. Het zal in het begin wel even wennen zijn, want geen privacy en altijd de badkamer, slaapkamer en keuken delen, maar het zal het dubbel en dwars waard zijn!