De week van 19 tot en met 25 februari was over het algemeen een rustige week. De kinderen waren op maandagmiddag heel erg blij dat hun moeder weer thuis was. Daarnaast was ik hier ook heel blij mee want hierdoor kon ik weer een beetje ademhalen. Ik mocht het die middag lekker rustig aan doen van haar terwijl zij op de kinderen lette.
De rest van de week is er niet heel veel bijzonders gebeurd, ik ben iedere ochtend om half zeven opgestaan en was om zeven uur beneden. Dan bracht ik de jongste naar school en zorgde ik ervoor dat de oudste zijn spullen niet vergat mee te nemen. S’middags haalde ik de jongste weer op van school en hield ik beide jongens een beetje in de gaten. Ze doen beiden hun eigen ding gedurende de dag, zoals gamen, met lego spelen en televisie kijken. Soms wil de jongste nog wel eens een spelletje met mij spelen, maar dit gebeurt niet zo heel vaak. Wat ik eigenlijk wel een beetje jammer vind omdat ik het toch leuk vind om samen iets met de jongens te ondernemen. Maar helaas willen ze meer hun eigen gang gaan en hun eigen ding doen, wat ik respecteer.
In de loop van de week had ik middels Facebook contact opgenomen met een Amerikaans meisje dat hier in Sydney ook werkt als au pair. En toevallig gingen we allebei op zaterdag 24 februari naar een au pair meeting in Bondi, waar ik haar ook uiteindelijk ontmoet heb. De au pair meeting vond ik niet heel bijzonder, ik heb nog wel met een aantal andere meiden gesproken. Maar omdat er een aantal meiden van dezelfde nationaliteit waren begonnen ze Frans en Duits tegen elkaar te praten, waar ik natuurlijk niets van begreep en de gesprekken hierdoor niet kon volgen. Maar gelukkig kwam op een gegeven moment het Amerikaanse meisje binnenlopen en raakten we met elkaar in gesprek. Na de meeting zijn we eerst samen gaan lunchen bij een lunchzaakje genaamt Envii, waar ik een heerlijke wrap met kip en een smoothie heb gegeten. Hierna zijn we samen naar Bondi Beach gegaan waar we heerlijk van de zon en de zee hebben genoten en ik aan het einde van de middag haar vriend ook nog heb mogen ontmoeten, een echte AustraliĆ«r! Nadat hij wat gegeten had besloten we om toch maar richting huis te reizen, omdat wij beide al een behoorlijk lange dag erop hadden zitten. In de trein namen we afscheid van elkaar en besloten we om met elkaar in contact te blijven. Want haar au pair familie woont zo’n 20 minuutjes bij mij vandaan waardoor we heel gemakkelijk met elkaar kunnen afspreken!
Op zondag 25 februari besloot ik om naar het PowerHouse museum te gaan na aanraden van de vriend van mijn hostmom. En wat is dit een leuk museum zeg! Het museum heeft een enorm grote collectie van alles wat te maken heeft met gezondheid en elektriciteit. Zo stonden er een oude ambulance en MRI scan tentoongesteld, draaiden er een oude stoomlocomotief en draaiorgel en heb ik een soort van ervaren wat het is om gewichtloos te zijn! Want ze hadden ook een hele afdeling over de ruimte met echte gebruikte ruimtepakken, (die ze te leen hebben van NASA), een levensgrote replica van een van de space shuttles die ooit is gebruikt en een stukje van de maan! Al met al heb ik me prima vermaakt in dit museum en raad ik het zeker aan anderen aan om te gaan bezoeken.
Komende week heeft hun moeder weer een werktrip en zal ze van maandag op dinsdag niet thuis zijn. Gelukkig is het deze keer maar twee dagen en weet ik wat me te wachten staat door de week ervoor. Ik zal waarschijnlijk geen problemen tegenkomen, maar met kinderen weet je maar nooit!