Wat ik dacht dat een rustige week zou worden werd een week waarin ik veel op de kinderen heb gelet, ben wezen shoppen en drie nieuwe mensen heb ontmoet waarmee ik naar een oud politiebureau en de stad in ben geweest.
Afgelopen week was een week waarin hun moeder veel moest overwerken tot s’avonds laat. Hierdoor heb ik voor wel vier avonden het avondeten geregeld, wat betekende dat ik ergens eten moest gaan halen met de auto of het een en ander in de airfryer moest stoppen. Want de kinderen willen niet dat ik voor ze kook, ze willen alleen het eten dat hun moeder voor ze kookt. Ik weet het, een lastige situatie maar hier kan ik helaas niet veel aan veranderen. Daarnaast kook ik op deze momenten wel altijd voor mezelf, wat soms nog een uitdaging kan zijn omdat hier altijd alles in de vriezer ligt. Maar goed ik red me dan altijd wel.
Op vrijdagavond was ik dan ook heel erg blij dat hun moeder een keer op tijd thuis was en het eten kon bereiden voor ons, waardoor ik eindelijk een beetje een rustige avond had en kon bijkomen. Daarnaast dat ik veel alleen was met de kinderen, was de jongste ook nog eens ziek op vrijdag, waardoor ik helaas niet het huis uit kon wat ik wel graag had gewild. Maarja dit was helaas niet anders. Ik heb hem over de gehele dag in de gaten gehouden en hij heeft zich rustig gehouden met televisie kijken en met zijn Lego spelen. Waardoor ik gelukkig wel gewoon mijn klusjes in en rondom het huis kon doen.
Op zaterdagochtend besloot ik om naar Hornsby te gaan, ik hoefde niet om een bepaalde tijd thuis te zijn want de kinderen verbleven dit weekend bij hun vader. In Hornsby zit ook een groot Westfield winkelcentrum en hier was ik nog maar één keer eerder geweest, waardoor dit gebied nog vrij nieuw voor mij is. Ik kwam daar aan rond het middaguur en ben eerst op zoek gegaan naar wat te lunchen. Na mijn lunch heb ik wat winkels afgestruind en heb ik gezocht naar leuke t-shirts en een nieuwe korte broek. Helaas heb ik niets gevonden en keerde ik met lege handen naar huis.
S’avonds was ik alleen en heb ik heerlijk een aantal afleveringen van verschillende tv-series gekeken. Daarnaast heb ik nog even gebeld met thuis om te vragen hoe alles ging en kreeg ik van Simone zoals gewoonlijk een make-up tutorial. Dit is bijna iedere keer zo omdat ik haar altijd bel op het moment dat ze zich klaar aan het maken is om naar het werk te gaan. Na ons gesprek zag ik een oproep op Facebook van een meisje dat vroeg of er mensen morgen (zondag) nog plannen hadden en of er iemand zin had om mee te gaan. Ik heb hierop gereageerd en uiteindelijk spraken we met vier personen af om tien uur s’ochtend bij Circular Quay.
Op zondag heb ik dus drie nieuwe meiden ontmoet die allemaal ook als au pair werken hier in Sydney. Een meisje was ook Nederlands en de andere twee, die zussen bleken van elkaar te zijn, kwamen uit Zweden. We hadden de avond ervoor al besloten dat we een aantal musea zouden bezoeken en dit vond ik prima, alleen wist ik niet precies wat voor musea dit waren want we hadden er meerdere genoemd. Uiteindelijk begonnen we bij het Police & justitie museum wat een museum was dat was gevestigd in een oud politiebureau. En in dit oude politiebureau bevonden zich nog een aantal originele onderdelen, zoals de balie in de ontvangsthal met een kluis, twee houten bedden in één van de cellen en de gebruikte rechtszaal waar de criminelen werden veroordeeld door een jury. Uiteindelijk hebben we deelgenomen aan een rondleiding waarin het een en ander werd verteld over de geschiedenis van het politiebureau en de rechtszaal, waarin later een zitting werd nagespeeld zoals die in de 19e eeuw in de rechtszaal werd gehouden.
Toen het eenmaal tijd was voor de zitting zijn wij met zijn vieren de rechtszaal ingelopen, waar we één van de eersten waren en eruit werden gehaald om mee te spelen! Eerst was ik hier niet zo blij mee, maar als ik erop terug kijk dan was het wel erg grappig. Ik moest namelijk een toga aantrekken en een pruik opdoen, waarna ik een script voorgeschoteld kreeg met de tekst die ik hardop moest voorlezen.
De zitting ging over een bushranger (overvaller die actief was in dunbevolkte gebieden) die wel of niet veroordeeld zou worden. Hieronder een video van het spektakel, opgenomen door het museum.
Na het eerste museum zijn we nog naar een ander museum gegaan, genaamd het Museum of Sydney. Dit museum ging over de geschiedenis van Sydney en hoe de stad zich heeft ontwikkeld in de afgelopen jaren. Het museum was vrij klein en helaas vond ik het niet zo heel bijzonder.
Na onze musea bezoeken zijn we met zijn vieren gaan lunchen en konden we heerlijk onze voeten even laten rusten. De rest van de dag hebben we gewinkeld omdat het te warm was om buiten te blijven. Het was namelijk zo’n 41 graden! Rond een uur of vijf nam ik afscheid van iedereen en ben ik richting huis afgereisd. Waarbij ik ook nog eens in de verkeerde trein stapte en de verkeerde kant op ging! Uiteindelijk heb ik toch mijn weg naar huis gevonden, alleen had ik er wel 1,5 uur over gedaan om thuis te komen. Wat iets langer was dan normaal.
Aankomende week is week waarin de jongste van woensdag tot en met vrijdag op kamp gaat, waardoor ik het iets rustiger zal hebben dan normaal. Maar we zullen zien wat de week brengt en hoe deze gaat lopen.